Over kapotte, hete campers en een sprong

En daar sta je dan met je gave camper langs de weg... een "simpele" lekke band. Groot stuk scherp staal erin.
Cool, kan ik eindelijk eens mijn bandenwissel skills oefenen! Vol enthousiasme ging ik aan de slag. Auto nog even op zijn laatste lucht de schaduw ingerold, reservewiel onder de auto vandaan gehaald, krik geinstalleerd, hup omhoog, moeren losdraaien. Moeren losdraaien? Moeren willen niet losgedraaid worden. Moeren helaas scheef erop gezet en toen heel hard aangedraaid. Dan maar met veel geweld ook weer losdraaien. Mijn lichaamsgewicht voldeed voor de eerste moer. Voor de 2e moer ook, ja, hij komt al los! Oeps, dat loskomen dat was met schroefdraad en al, afgebroken dus...
Jucy, de verhuurder gebeld, roadside assistant gebeld, gelukkig hadden we de stressfree verzekering genomen. Na 3 uur was de roadside dude er. Een assistant kan ik em niet echt noemen, want hij keek ernaar, zag dat de moeren vastzaten en zei dat hij het niet ging proberen want als hij er 1 afbrak was hij verantwoordelijk...rare wereld hoor, beetje amerikaans, bang om ge-sued te worden. Waarvoor kom je dan helemaal onze kant uit rijden? Ik had door de telefoon toch al gezegd dat ze vastzaten! Nieuw vocabulair geleerd, die dingen heten studs&nuts. De dude besloot trouwens dat onze camper weggesleept moest worden!!! Vanwege een simpele lekke band. Weer 3 uur en vele telefoontjes later zaten we precies toen het donker werd in de sleepwagen met onze camper achterop. Op weg naar Makcay. Daar heb je dus niets te zoeken.
En laat nu net Makcay het stadje zijn waar iedere avond alle hotelbedden uitverkocht raken. Jucy heeft daadwerkelijk 20 hotels voor ons gebeld en zag geen andere optie meer dan in onze camper slapen op het industrieterrein waar de camper voor de deur van een garage werd gezet. Wij vonden uiteindelijk toch een kamer omdat iemand deze 5 minuten daarvoor gecanceld had. En om 7 uur 's ochtends zijn we voor de deur gaan 'liggen' van deze garage. We hadden namelijk geen enkel idee of zij ons ook maar enigszins wilden gaan helpen die dag en we moesten aan het einde van de dag op een boot voor een 3 daagse zeiltocht bij de Whitsunday eilanden. Die wilden we niet missen natuurlijk!
De garage ging om 7.30 uur open en ja hoor, om 7.45 uur werd er daadwerkelijk aan onze auto gewerkt en om 9 uur zaten we gelukkig weer op de weg.

De zeiltocht was vervolgens extra leuk, zo werkt dat blijkbaar nadat je even bang bent geweest dat je em zou gaan missen. Tijdens de zeiltocht o.a. 3 duiken gemaakt, want de boot had alle equipment aan boord, waarvan 2 bij het Great Barrier Reef, dat was dus ook heel bijzonder!!
De dagen erna onze camper uitgezweet omdat het hier dik boven de 30 graden is geworden (en hoe noordelijker hoe warmer), luchtvochtigheid bijna 100% en 's nachts warmt het af (koelen kan je het niet noemen) naar 29 graden. Leuk hoor zo'n camper...

Vandaag hebben we dan na bijna 3 weken en 2300 km rijden Cairns bereikt. Nog niets gezien van deze stad maar ik heb er zojuist wel een bungyjump gemaakt!!!! (zie foto, daar ga ik) Bij deze wil ik de vriendinnen van Karry uit Groenlo bedanken die mij 10 jaar geleden een bungyjump kado hebben gedaan voor mijn afstuderen. Deze is eindelijk verzilverd!!!! Ik ben nog nooit zo bang geweest en dat voor een simpele sprong. Maar ook deze angst is gelukkig weer overwonnen en nu voelt het even alsof ik de hele wereld aan kan. Best leuk gevoel ;)

De plannen voor de laatste weken zijn inmiddels duidelijk: morgen vliegen we naar Alice Springs voor een 3 daagse tour rondom het icoon van Australie 'Ayers Rock'. De 22e vliegen we door naar Melbourne. Daar gaan we opnieuw in de camper voor een roadtrip langs de beroemde Great Ocean Road. In de camper gaan we zowel Karry's verjaardag als kerstmis vieren. De 29e vliegen we dan door naar Sydney waar we Guy en Sas zullen ontmoeten (joehoe!!!) voor een onvergetelijk en druk oud&nieuw. Alle backpackers die we ontmoet hebben (en dat zijn er heel veel) zijn allemaal met oud&nieuw in Sydney, dat belooft wat. Op 2 januari nemen we weer afscheid van Guy en Sas en gaan wij nog 3 dagen in een auto de stad uit. Waarschijnlijk naar de Blue Mountains. Op 5 januari zit het hele feest erop...bespiegelingen over wat deze trip ons allemaal gebracht heeft volgen nog, wellicht 'gewoon' persoonlijk als we weer thuis zijn.

P.S. Sint&Piet, supertof dat gedicht op onze site. We willen graag weten wie er onder dit pseudoniem gedicht heeft voor een persoonlijk bedankje!
P.S.2 We genieten volop en hopen nog steeds dat bij jullie ook alles goed is!!!